Dag 28, Donderdag 28 Mei Bukit Shahbandar

29 mei 2020 - Liang, Brunei

Vandaag staat Jerudong op het programma. het is een rijke stad met een privé kliniek en een van de meest luxueuze hotels in Zuid-Oost Azie: The Empire Hotel. Mijn baas had al aangeboden om daar een weekendje te verblijven maar ik red me goed in Lumut.

De apen zaten al op me te wachten

Langs de snelweg ligt een park waar ik al een paar keer langs ben gereden en het is er altijd druk, dat moet wel leuk zijn dus. Het is drie kwartier rijden dus ik stap op tijd in de auto. Als ik om 10 uur de parkeerplaats op rijd wordt ik opgewacht door een groep makaken. Ze zitten rond rond het route bord. Meestal maak ik even een foto van de route voor het geval ik verdwaal. de apen kijken me dwaas aan als ik ze op de foto zet. Makaken kunnen erg brutaal zijn hebben we en paar jaar geleden ondervonden toen we de ‘Batu Caves’ bezochten in Kuala Lumpur. Ze springen op kinderwagens en stelen het eten uit je hand. Vandaag zijn ze kalm gelukkig en laten me met rust. Ik heb alleen een flesje water in mijn hand. Er staan ook grote borden: “do not feed the monkeys”. Het eerste stuk loop ik door een speeltuin. Hier kunnen de kinderen spelen als de ouders aan het wandelen zijn. Daarna gaat het meteen stijl omhoog. Ik ben al uitgeput als ik even later boven op de heuvel sta en dan moet ik nog beginnen… wel een mooi uitzicht over de stad. Hier ook goed dat alles bewegwijzerd is, op iedere afslag staat een wegwijzer. Ik hoef me dus geen zorgen te maken dat ik verdwaal. Ik zag wel wat andere auto’s staan maar ben nog niemand tegen gekomen. De route loopt over een heuvel rug waardoor het uitzicht mooi blijft. Ook zijn veel paden uitgesleten door het water dat hier met bakken uit de hemel kan vallen tijdens een regenbui, daardoor ontstaan hier soms diepe geulen waar je goed op kunt lopen maar af en toe ook je benen ver moet strekken. Mijn t-shirt is inmiddels weer helemaal nat, maar door de temperatuur is dat niet erg. Erger is het zweet op mijn voorhoofd dat in mijn ogen loopt. Had ik maar een zweetbandje. Zo een die ik vroeger had, een rood witte, van Ajax, toen ik een jaar of twaalf was. In die tijd was het ook een beetje mode, nu is het noodzaak. Ik kijk even op de foto van de route. Ik zit op de helft zo te zien. Ik drink de laatste druppels van mijn waterflesje en rust even uit. Langs de route zijn veranda’s gemaakt waar je even kunt uitblazen en van het uitzicht kunt genieten. Ik schrik op van een dikke brom toon. Boven me zie ik een dik zwart insect rondzoemen, ongeveer 5 cm groot. Waarschijnlijk een houtbij of zo. Ik besluit niet langer te blijven en verder te lopen. Omdat het lang vochtig blijft in het woud kan een afdaling slipperig zijn. Oppassen dus. Tussen de bomen door voel ik dat de zon krachtiger wordt. Het is al bijna middag. Op een zonnige plek, op de helling van een heuvel, groeit een mooie bekerplant. Dat zijn vlees eters…Ik kijk even of er een vliegje in zit, leeg. Na twee uurtjes wandelen ben ik weer terug bij de auto. De apen hebben een schaduw plekje gevonden en houden siësta denk ik. Gelukkig heb ik in de auto wat extra flesjes water mee om de waterhuishouding weer op peil te brengen.

de route in Jerudong was goed aangegeven

Op de foto’s van Jerudong heb ik gisteren tijdens mijn research ook een vissenhaventje gezien. Het is nog vroeg dus ik kan nog wel even op zoek. Ik zie een bordje Pantai, wat strand betekent dus daar zal het wel in de buurt zijn. Bij Pantai moet ik altijd aan het horloge merk Panerai denken. Prachtige iets oversized horloges met een herkenbare stijl. Links zie ik inmiddels wat merkkraampjes opdoemen met vis op de plank en aan het einde van de weg zie ik de zee. Ik parkeer de auto en ruik de vis. Dit moet de vismarkt zijn. De vissermannen halen hun bootjes op de kant en repareren de netten. Ik loop langs een vader met twee zonen en vraag of ik een foto van ze mag maken. De jongens zijn goed ingepakt. Ondanks de temperatuur beschermen ze hun gezicht goed tegen de krachtige UV stralen. Het lijken criminelen maar het is bittere noodzaak om niet te verbranden op zee. De jongens halen de resterende vissen uit de netten en gooien die op de grond terwijl vader met een draad de netten repareert. De naastliggende markt is niet echt druk. Ik denk door de corona dat er toch wat restricties op liggen maar helemaal verbieden kunnen ze dit soort markten niet. Rond een uur of twee stap ik weer in de auto.

Vader en zoons komen net terug van zee

Als ik bijna terug ben in Lumut bel ik nog even met de Tandoor hut:’chicken masala met garlic naan, not spicy’ vraag ik. Voor 8 dollar ( 5 euro) koop ik daar  kipfilet in een curry sausje met een knoflook naan brood. Een mooie afsluiting van de dag.

2 Reacties

  1. Hedwig:
    29 mei 2020
    Kreeg vandaag je mailtjes met je verhalen van afgelopen tijd. Fijn weet wat van je te horen. Hou vol broer ! Dikke tut Hed.
  2. Sjaak en Jeannette.:
    29 mei 2020
    Heb vandaag je verhaaltjes gelezen. Het begint wel lang te duren hè, het is wel weer tijd om naar huis te gaan. Ik heb dat vroeger bij de marine ook wel meegemaakt. Ik hoop dat die tijd ook wel weer gauw komt voor je. Ik lees je verhaaltjes met grote belangstelling en plezier. Freek de groetjes maar weer en mischien tot gauw.