Dag 12, Dinsdag 21 April, De hoofdstad

22 april 2020 - Bandar Seri Begawan, Brunei

Een keer ben ik er geweest, op het hoofdkantoor van Total in Bandar Seri Begawan. Het zit in een groot flatgebouw in het centrum. Hier huren we twee verdiepingen waar ongeveer 70 man werken om ons in het veld te ondersteunen. Ook zit hier het vliegveld, een vrij moderne airport waar het eigenlijk nooit echt druk is. Ik kan altijd zo doorlopen. Omdat ik altijd rond middernacht van het vliegveld kom is het donker en zie ik niks van de omgeving. Als ik na 4 hard weken weer terug rijd van Lumut naar het vliegveld heb ik mijn ogen dicht. Hafiz rijdt dan voorzichtig.

Nu heb ik dan eindelijk tijd om de stad zelf te gaan verkennen. Er wonen ongeveer 100,000 mensen in voornamelijk laagbouw. Het verkeer is veel drukker dan ik gewend ben en ze rijden links natuurlijk en aangezien ik nog steeds geen kaart heb hoop ik dat het centrum goed aangegeven staat. Via, Tutong, Jerudong, richting Muara volg ik de bordjes Bandar. Echter geen bordje center of zo, maar wel iets dat er op lijkt: Pusat Bandar. Zou dat centrum betekenen? Ik besluit het te volgen en zie wat bekende gebouwen van de foto’s. Ik kan niet om me heen kijken want achter me staan auto’s. Ik wil ergens stoppen maar waar? Ik zie een auto een afslag maken naar een braak liggend terrein. Ik volg hem en sta zo aan de oever van de Brunei river. Recht tegenover de Sultan Omar Ali Saifuddin Moskee. Weliswaar niet op een officiële parkeerplaats maar zie meerdere auto’s staan dus daar kan die van mij ook wel naast, gratis. Ik loop de brug over met de zon recht op mijn bolletje. Rechts, aan de andere kant van de rivier, zie ik ‘Kampong Ayer’ liggen het immense water dorp gebouwd op palen. Het is zelfs het grootste water village ter wereld met zo’n 25.000 mensen. De 10 verschillende dorpjes zijn verbonden met houten bruggen en steigers. Dat is niet het doel van mijn bezoek vandaag, daar wil ik eind deze week naar toe.

De grote Moskee met gouden daken

De Moskee waar ik langzaam naar toe loop ligt midden in de stad met prachtige gouden daken en ervoor een replica van een koninklijke boot. Het is midden op de dag dus de zon weerkaatst mooi op het gouden dak. Alle moskeeën zijn dicht ivm Corona dus overal is het rustig. Daarna loop ik langs de oever van de rivier op zoek naar wat schaduw. Op de rivier tientallen speedbootjes die mensen over varen naar het waterdorp. Bij een steiger stop ik om een foto te maken als plots een bootje om keert en naar me toe komt varen. Het bootsmannetje wenkt of ik mee wil varen, ik schut mijn hoofd en neem een foto. Dat wil ik later doen. Hij vaart naar een andere steiger waar een moeder en kind staan te wachten, ze hebben waarschijnlijk boodschappen gedaan in de stad en willen terug naar huis. Ik zoek wat verkoeling in een winkelcentrum. Het is er uitgestorven, vele winkeltjes zijn toch dicht. Mijn temperatuur wordt gemeten bij de ingang, ik had wat verhoging verwacht omdat het buiten zo warm is maar je lichaam regelt dat prima, 36,3 graden, ik mag doorlopen. Ik koop een korte broek en een petje voor als ik met een bootje het water op wil. Eenmaal weer buiten koop ik bij de ‘coffee bean’ een iced cofee met caramel, mijn favoriet. Lekker fris in de hitte. Voor de rest is het centrum zoals alle Aziatische centra, kleine winkeltjes met veel namaak. Echte bezienswaardigheden heeft het niet. Terug in de auto wil ik naar het koninklijk paleis rijden. Langs de oevers van de rivier kom ik nog een moskee tegen met 4 minaretten. Net als ik uit stap voor een foto begint het middag gebed. Uit de luidsprekers schallen een paar minuten lang enkele verzen uit de koran. Ik ben inmiddels bij de hekken van het paleis beland. Een gigantisch groot paleis van een van de rijkste mensen ter wereld. Op het terrein heeft de Sultan een eigen voetbal veld, Polo veld en het grootse woonpaleis ter wereld. Hij heeft zoveel Rolls Royces dat hij iedere dag van het jaar een ander kan rijden. Hij is premier en minister van defensie en financiën van het land. Ik zwaai even naar de Sultan en maak een foto bij de ingang.

Het begint schemerig te worden als ik weer terugrijd. Veel verkeer omdat mensen weer huiswaarts keren na een dag werk. Ook wat hardlopers en wielrenners langs de snelweg. Blijft een vreemde gewaarwording, ben benieuwd hoeveel ongelukken ze registreren door dit soort activiteiten op de snelweg. Eenmaal thuis nog wat push-ups en sit-up’s voor de conditie en dan languit op de bank. Het was een lange warme dag. Probeer ’s avonds nog even naar de hemel te kijken voor de vallende sterren van de Lyriden meteorenzwerm maar dat valt tegen, bewolkt. Ik app nog even naar Hippolytushoef en Bergum om vanavond ook even te kijken, wie weet. Het blijft leuk te kijken naar de nachtelijke hemel, 'anyone out there’? Met mijn vader ooit nog eens een paar weken een cursus gevolgd bij de sterrenwacht in Bergum. Dat is het grappige van de maan. Als je ver weg zit in ongeveer dezelfde tijdzone en naar boven kijkt op hetzelfde moment als degene in Nederland, weet je dat je allebeide naar hetzelfde zit te kijken op dat moment, duizenden kilometers van elkaar verwijderd. Welterusten Brunei, goedemiddag Nederland.

Foto’s

2 Reacties

  1. Coby:
    22 april 2020
    Jeetje . Knap hoor dat je dat allemaal alleen durft. Jammer dat je tijdens je uitstapjes alleen bent. Gelukkig heb je je blog zodat we allemaal van je reisjes kunnen genieten.
    Lieve groeten en een knuffel
    Koert en Coby.
  2. Freek:
    25 april 2020
    Ja in een 1,5 meter samenleving moeten we daar toch langzaam naar toe met zijn allen. Had wel graag de familie erbij gehad natuurlijk.