Dag 19 Orlando international strip

Vonochtend allemaal uitgeslapen. Dat was wel nodig na drie weken reizen. We waren rond 10 uur wakker. Zagen een berichtje voorbij komen uit Den Helder dat Sjaak en Jeanette ook meeleven. Het ontbijtje aten we bij Friendlies dat naast het hotel ligt. Dit is een typische Amerikaanse diner gestyled als in de jaren 60. Voor een redelijke prijs gegeten en vriendelijk geholpen door Cherry. In  de States wordt je een tafeltje toegewezen door de gastvrouw die je daarna een vaste serveerster toewijst die altijd hun naam zeggen ( of een paar keer zodat je goed weet hoe ze heten). Lukas wilde heel graag naar een escape room. Iedere vakantie proberen we wel eentje mee te pikken. Deze zat in dezelfde straat maar toch een eindje lopen. Door de hoge temperatuur is het lekker om in de schaduw te lopen. Het blijft rond de 35 graden. Ze hadden drie rooms hier. Voor de makkelijkste moesten we even wachten maar deze was wel eng en met schrikmomenten. Hier had Larissa geen zin in. Dus de lastigste gekozen een militaire missie. Hierin moeten we ontsnappen uit een gevangenis en een vijandelijke post onschadelijk maken. Na veel puzzelen redden we het net niet in het uur maar omdat er geen groep na ons kwam lieten ze ons nog even doorploeteren. We mochten wat hints vragen tijdens de missie, dat was wel prettig. Hij was overigens wel aan de prijs. Ongeveer twee keer zo duur als in Nederland. Maar alles zag er gelikt uit en hij zit op een toplocatie.

Na deze uitdaging hebben we de hele middag bij zwembad gehangen. Lekker niks doen, balletje gooien en kletsen. Ome Richard gaf Tim nog wat tips voor zijn aankomende marine tijd. Tim start na de vakantie bij de VeVa.

Rond een uur of zeven naar de city walk bij de ingang van universal. Tim en Larissa wilden graag naar de film Slenderman. Met de taxi er naar toe met zijn zevenen en de kids naar de movie. Wij hebben wat gegeten bij de NBC sportbar. Op de eerste verdieping hadden we een mooi uitzicht op het universal park met zijn achtbanen. Met het vallen van de avond komen de lichtjes mooi naar voren. Dit restaurant hangt vol met grote televisies waar alle sportwedstrijden worden uitgezonden. Om half tien waren de kinderen ook uitgekeken en gingen we weer terug naar het hotel. Met de dames toen nog even naar de overkant gegaan. Hier zit Howl at the Moon, ook een soort pianobar. Piano spelen konden ze wel maar helaas was het vocaal iets minder. Na twaalven hadden de meiden het gehad en ben ik alleen met Richard achtergebleven. We hebben nog een shotje gehaald bij senor frog maar hier was de muziek en ambiance niet erg super. Dus maar weer terug naar de pianos. De pianospelers waren toen vervangen door andere waardoor het iets beter werd. Sluitingstijd was half twee en voor ons ook tijd om te gaan. Ik besefte toen dat ik mijn blog nog niet had gemaakt. Dat dan morgen maar. Excuses aan de vaste lezers die normaal gesproken de blog tijdens het ontbijt eten. Ook ben ik zeer vereerd met de lezers die geen familie zijn of op een huis passen. Helaas blijft er nog een dag over om te beschrijven. Dan is onze vakantie alweer voorbij.