Donderdag 20 Augustus, dag 12 & 13, de laatste loodjes

Bijna zit het er op. Mijn eenzame opsluiting in een hotelkamer. Kun je het ergens mee vergelijken? Met een gevangenisstraf zit je ook opgesloten maar stel me voor dat het bed en bank dan minder comfortabel zijn. Daar hebben ze misschien wel een beter wifi signaal en kunnen ze ook boeken lenen. Een ander voordeel van een (Nederlandse) gevangenis straf is dat ze gezamenlijk eten en sporten. Ik kon er helemaal niet uit. Mijn enige contact met anderen was tijdens de swap test op dag 5. Ook het gebrek of zeg maar gerust afwezigheid van direct zonlicht en verse lucht miste ik erg. Eventjes die vitamines-D pakken. Dat maakt de Nederlandse gevangenis dus eigenlijk als winnaar. Die vergelijking gaat natuurlijk niet op. Ik loop hier morgen de deur uit en alles zal snel weer ‘business as usual’ zijn terwijl een ex-gevangene zijn tijd in de bajes altijd als een rugzakje met zich mee zal dragen.

Heb ik dan nog wat tips voor “ How to survive 2 weeks quarantaine”. Regelmaat en beweging zijn de sleutelwoorden. Zorg iedere dag voor routine. In mijn geval 3 dagen verplichte activiteiten waar ik me strikt aan hou ( 7 uur wekker, 10 minuten steps, ontbijt, digitale krant lezen, blogje schrijven, lunch, middagdutje, franse les, boek lezen, fitness oefeningen, spelletje op de I-pad, diner, bellen met thuis, Netflix filmpje kijken, 23:00 op bed ). Na 3 dagen 1 dag rust met uitslapen en alleen dingen doen die in je opkomen.

De eerste week ging vrij snel voorbij. Dat komt misschien door de nieuwe situatie, op avontuur in de kamer. Deze tweede week was lastiger. Je snakt naar het einde. Alles wat je doet lijkt trager te gaan. Het eten was gelukkig goed alleen niet erg divers, je kunt niet kiezen wat je wilt. Met twee keer per dag broccoli en bloemkool denk je op een gegeven moment zal ik met mijn rechterkies kauwen of met mijn linker om er toch wat afwisseling in te brengen. Gelukkig zit er wel veel voedingswaarde aan deze groente. Dat compenseert dan een beetje.

Nog een dagje te gaan en dan terug naar OPP. Morgen om 9 uur in de ochtend wordt ik opgehaald door een vrijwilliger die me naar de dokter begeleid en daarna laat uitchecken. Als het goed is staat er dan een chauffeur klaar om me naar Lumut te rijden. Daar hoop ik dan voor de middag aan te komen. Ik wil dan eigenlijk even gaan hiken in Sungai Liang, een park in de buurt. Even lekker zweten. Dan begin ik Zondag weer te werken, 6 weken lang 12 uur per dag. Dat liever dan twee weken hangen op de bank.

Aan alles komt een einde dus ook aan mijn twee weekjes eenzame opsluiting, dus wil ik eindigen met de spreuk van de dag. Oorsprong van de spreuk is onbekend maar wordt al gebezigd sinds de mens vlees eet. “ Alles heeft een einde en een worst heeft er twee “.